افغانستان و امریکا جنگ را باختهاند
طالبان با اعمال فشار بر دولت و مردم افغانستان از راه زور و نظامی، تلاش دارد در مجامع بینالمللی و همچنان از جانب حکومت افغانستان، امتیاز بیشتر به دست بیاورد.
تاریخ انتشار : پنجشنبه ۲۴ عقرب ۱۳۹۷ ساعت ۱۸:۰۰
افکار عامه در افغانستان شاید با این پرسش همواره روبرو شوند که بهراستی «چرا گراف جنگ در افغانستان هر روز بالا میرود؟»
جنگ افغانستان، پس از سقوط رژیم طالبان، اکنون بیش از ۱۷ سال است که از مردم افغانستان و قوای بینالمللی قربانی میگیرد. در این جنگ هزاران تن جان باختند، زخمی و آواره شدند و در کل رؤیای زندگی خوش و آرام از آنان سلب شد.
در ابتدا گمان میرفت که با آمدن قوای خارجی به افغانستان، گروه طالبان و سایر گروههای تروریستی در افغانستان نابود و ریشهکن میشوند و مردم در زیر سایهی صلح و آرامش زندگی خواهند کرد. اما هرچه سال گذشت، این امیدواری رفته رفته به یاس تبدیل شد و اکنون بهجایی رسیدهایم که دیگر تامین صلح را شبیه به یک «رؤیا» میبینیم که به این زودیها تحقق نخواهد یافت.
این ناامیدی در حالی ذهنیت عامه را فراگرفته که براساس گزارش سیگار(بازرس ویژه امریکا در امور افغانستان) حدود نیمی از کشور زیر اداره هراسافکنان است و در بسیاری ولایتها، دولت فقط مراکز و ساختمانهای اداری را در اختیار دارد و حومههای شهر و ولسوالیها به دست هراسافکنان است.
این پرسش را که چرا دامنه جنگ هر روز بیشتر از دیروز در افغانستان گستردهتر میشود با «احمد سعیدی، تحلیلگر مسایل سیاسی» در میان گذاشتیم. آقای سعیدی تامین صلح و ثبات را در شرایط فعلی دشوار میداند و معتقد است که طالبان با اعمال فشار بر دولت و مردم افغانستان از راه زور و نظامی، تلاش دارد در مجامع بینالمللی و همچنان از جانب حکومت افغانستان، امتیاز بیشتر به دست بیاورد.
او در خصوص نشستهای صلحی که اخیرا طالبان در قطر با امریکاییها و در مسکو با نمایندگان شورای عالی صلح و مقامات روس داشتهاند میگوید که طالبان در این باره که با ما صلح کنند و یا نکنند موضع و تصمیم واحد ندارند.
به گفته وی، طالبان از یکسو با امریکاییها مذاکره دارند و از سوی دیگر با نیروهای امنیتی و مردم افغانستان مبارزه میکنند. این خود نشان میدهد که طالبان بیشتر از صلح به دنبال باجگیری هستند.
آقای سعیدی همچنان میافزاید:« جنگ افغانستان با گذشت ۱۷ سال هر روز گستردهتر و پیچیدهتر میشود. افغانستان و امریکا این جنگ را باختهاند.»
سعیدی با انتقاد از برخورد دولت و در کل فرماندهی جنگ در برابر هراسافکنان در افغانستان، میگوید:« در جنگ افغانستان، هماهنگی و فرماندهی قاطع و واحد در برابر دشمن وجود ندارد؛ وقتی اردو پیش میرود، نیروی هوایی که فرماندهی آن به دست ناتو است همکاری نمیکند و همینطور بخشهای پولیس ملی، امنیت ملی و اردوی ملی نیز ناهماهنگیهایی در میدان جنگ دارند که درنتیجه نیروهای امنیتی کشور شکست میخورند.»
گفتنی است که بهمنظور تامین صلح و ختم جنگ در افغانستان، همواره تلاشهایی نیز از جانب دولت و مردم افغانستان صورت گرفته، اما بیش از ۱۰ سال است که نهتنها این تلاش بینتیجه شده که برعکس دامنه جنگ و ناامنی بیشتر از پیش افزایش یافته و نارضایتیهای مردمی نیز اوج گرفته است. دیده شود که دولت افغانستان و کشورهای خارجی که برای تامین صلح در افغانستان آستین بالا زدهاند، تا چه حدی در این راه صادقانه و موفقانه گام بر میدارند.