آیت الله سید حسین ساجدی در سال 1319 هجری شمسی در شهر کابل و در یک خانواده کاملاً مذهبی و روحانی متولد گردید. ایشان در همان دوران نوجوانی، به یادگیری قرآن پرداخته و مهارت در روان خوانی و تجوید قران را به زودی فراگرفت و از اساتید به نام و بزرگ قرائت قرآن استفاده نمود، به گونهای که ایشان به زودی به یکی از قاریان افغانستان تبدیل شده و امروزه از پایه گزاران محافل قرائت قرآن کریم در شهر مشهد مقدس و دیگر شهرهایی که حضور داشته میباشد. یکی از افتخارات ایشان این است که در سن بیست سالگی و در مدت یکسال قرآن کریم را حفظ نموده و در حال حاضر تسلط کامل بر این آیات عظیمالشان دارند.
وی از همان آغاز نوجوانی بنابه دستور و تشویق پدر بزرگوارش به فراگیری دروس حوزوی پرداخته و از محضر اساتید زیادی در حوزات علمیه کابل و مشهد مقدس بهره برد.
یکی از افتخارات آیتالله ساجدی شرکت در صحنههای جهاد است. وی دو مرتبه به همراه تعداد زیادی از شاگردان خود در صحنههای جهادی حاضر و هر بار به مدت قریب به یکسال در جبهههای نبرد حق علیه باطل به فعالیتهای تبلیغی و دینی پرداخت. وی همچنین در این سفرهای جهادی به امر کمک رسانی مالی به مجاهدین، تقویت روحی آنان، قضاوت و... میپرداخت.
آیت الله در سال 1370 بنابه دعوت مسلمانان مقیم نیوجرسی آمریکا پا به سفری بزرگ و تبلیغی گذاشته و مدت بیست و سه سال این ماموریت بزرگ و الهی را عهدهدار بود. ایشان در آمریکا با راهاندازی مرکز اسلامی محمدیه به برگزاری نماز با صلابت جمعه، تدریس قرآن کریم و علوم حوزوی پرداخت.
ایشان در سالهای اخیر اقدام به احیای مجدد مدرسه علمیه زینبیه در کارته چهار کابل پرداخت. از مهمترین فعالیتهای مدرسه زینبیه، بخش حوزوی این مدرسه بوده که هم اکنون تعدادی از طلاب مستعد و به صورت شبانهروزی در این مدرسه ساکن و به امر تحصیل دروس حوزوی اشتغال دارند.
یکی دیگر از فعالیتهای این مدرسه، برپایی مجالس بزرگ ایام عزاداری و اعیاد دینی میباشد به طوری که در ایام عزاداری حضرت سید و سالار شهیدان بالغ بر چهار هزار نفر در مجالس این مرکز شرکت میکنند.
در ذیل متن مصاحبه پایگاه اطلاعرسانی پیام آفتاب با ایشان را مطالعه میکنید:
ضمن تشکر از شما بابت موافقت با برگزاری این جلسه پرسش و پاسخ، همانطور که مستحضر هستید کمیت و کیفیت مراسم مذهبی نشان دهنده اقبال مردم به مسائل دینی میباشد. با توجه به اینکه شما سابقه فراوانی در رابطه با مسائل مذهبی در داخل کشور دارید، بفرمایید که دیدگاهتان راجع به چگونگی برگزاری مراسمهای مذهبی اعم از برگزاری نماز جماعت و نماز جمعه و نیز مراسمهای عزاداری و ... در حال حاضر نسبت به گذشته در کشور چگونه است؟
اعوذبالله من الشیطان الرجیم. بسمالله الرحمن الرحیم. إن أرید الا الاصلاح مااستطعت، و ما توفیقی الا بالله، علیه توکلت و الیه أنیب.
من هم از لطف شما ممنونم که زحمت کشیدید و در مدرسه حاضر شدید. در مورد مسئلهای که سؤال کردید باید ذکر شود که مناسک دینی چند قسمت است که اولین آن برگزاری نماز جماعت است که در کشور نسبت به حدود 60 سال پیش که بنده حضور داشتم، به موازات افزایش جمعیت و افزایش مراکز دینی، رشد چشمگیری داشته است. در قسمت برگزاری مراسمهای مربوط به شهادت ائمه اطهار هم حضور مردم نسبت به دهههای گذشته اصلاً قابل قیاس نیست. به خصوص در مراسمهای ماه محرم امسال، علیرغم وجود تهدیدات فراوان، اما مردم با شور اشتیاق بیشتری نسبت به سالهای گذشته در مراسمها شرکت کردند. به همین شکل مردم بحمدالله در مراسمهای ولادت ائمه اطهار نیز حضور چشمگیری دارند، به عنوان مثال ما سال گذشته از مراسم ولادت امام صادق (ع) در مدرسه زینبیه کابل تجلیل کردیم و مردم نیز حضور استقبال فراوانی نمودند، علمای اهل سنت و شیعه در این مراسم شرکت کردند و سخنرانیها و مقالات مختلفی ارائه شد. اما با این وجود در برخی مناطق کشور تاکنون هم به علت فقدان روحانی و مبلغ، این مناسک دینی در حد شایسته برگزار نمیشود، بدین جهت ما از همینجا از علمای اعلام خارج از کشور دعوت میکنیم که به کشور بازگشته و اقدام به تبلیغ امور دینی در میان مردم نمایند.
کیفیت و کمیت آموزش علوم دینی نیز نسبت به گذشته پیشرفت فراوانی کرده است. در سابق و پس از ساقط شدن نظام شاهی در کشور، معدود مدارس دینی در کابل و برخی شهرهای بزرگ کشور فعالیت میکردند، اما امروزه مدارس متعددی در حال فعالیت هستند.
نقش مراجع در کشور و نفوذ آنها در میان مردم را چگونه ارزیابی میکنید؟
در مورد مراجع عظام باید گفت که امثال حضرات آیات سیستانی، وحید خراسانی، محقق کابلی، فیاض و دیگر مراجع تقلید نیز مشغول فعالیتهای گستردهای در داخل کشور میباشند و هر کدام به نحوی فعالیت میکنند، برخی زیادتر و برخی کمتر. در مورد نفوذ مراجع در میان مردم هم من چندان اطلاع دقیقی ندارم ولی گمان میکنم که آیتالله سیستانی مقلدین فراوانی در کشور دارد، در برخی مناطق از جمله مناطق هزارهجات نیز آیتالله محقق کابلی و آیتالله فیاض نیز از مقلدین فراوانی برخوردار هستند.
همانطور که اطلاع دارید در قانون اساسی کشور مذهب شیعه به عنوان یک مذهب رسمی برای کشور به رسمیت شناخته شد و قرار شد که دیدگاههای تشیع در جای جای کشور اعمال شود و از جمله در مناصب حکومتی و قضایی، از شخصیتهای شیعه نیز بهره گرفته شود، شما در مورد میزان مشارکت شیعه در این بخشها را چگونه ارزیابی میکنید؟
در دولت همانطور که اطلاع دارید چندین وزیر و والی و معاون شیعه مشغول فعالیت است که نسبت به سابق گسترش فراوانی یافته است، اما در مورد قوه قضائیه کشور من اطلاع فراوانی ندارم اما به نظر میرسد که حضور قضات شیعه در حد مطلوب نیست. البته حضور یک شیعه در وزارت عدلیه حکومت پیشین نیز از جمله افتخارات مذهب تشیع است. همچنین بخشی از دعاوی خاص قضایی به شورای علمای شیعه ارجاع داده میشود که از جمله نظارت بر چند پرونده خاص به بنده و جمع دیگری از علما موکول شده است. در مجموع بر اساس شنیدههای ما، در ولایات مرکزی که جمعیت تشیع در آنها متمرکز است قضات شیعه موجود هستند، در کابل نیز تعداد قاضی شیعه وجود دارد، اما به صورت کلی نقش شیعه در قوه قضائیه کمرنگ به نظر میرسد. شورای علما نیز راجع به این مسئله پیگیریهای فراوانی نموده است اما متأسفانه به دلیل مشکلات موجود، این ملاقاتها و مکاتبهها تاکنون نتیجه چندانی نداشته است.
تشکر میکنیم از شما از اینکه در این مصاحبه شرکت کرده و به ما افتخار بخشیدید.