گزیده ای از اخبار
گزیده ای از اخبار
گزیده ای از اخبار
گزیده ای از اخبار
زیربخش ها
گزیده ای از اخبار
گزیده ای از اخبار
بیجاشدگان کنری: اگر به ما کمک نشود خودکشی می‌کنیم
خانواده‌هایی که به سبب جنگ از ولایت کنر به شهر گردیز آمده‌اند با مشکلات گوناگونی درگیرند و نیاز فوری به کمک دارند.
تاریخ انتشار : يکشنبه ۲۳ سرطان ۱۳۹۸ ساعت ۰۹:۳۳
به گزارش پیام آفتاب و به نقل از پژواک، خانواده‌های بیجا شده‌ای که در فضای آزاد و زیر آفتاب داغ زندگی می‌کنند، می‌گویند که به سبب جنگ‌های شدید میان طالبان مسلح و نیروهای داعش و حملات طرفین بر آن‌ها، مجبور به ترک منازل خود شده‌اند.
عزیزالله یک تن از این بیجا شدگان گفت که درحال حاضر ۴۴ خانواده بیجا شده‌اند و شاید در پی جنگ‌های جاری خانواده‌های دیگری نیز بیجا شوند.
وی گفت: «یک برادرم در زمین کار می‌کرد با خانم خود، که با ضرب گلوله شهید شدند، از دو یتیم سرپرستی می‌کنم، کسانی که در اینجا آمده‌اند، همه چنین حالتی را تجربه کرده‌اند و در نهایت از سر مجبوریت [به اینجا] آمده‌اند.»
عزیزالله از دولت و نهادهای کمک کننده خواستار کمک شد و گفت که آن‌ها همه دار و ندار و زندگی خود را رها نموده‌اند و برای امرار معیشت در اینجا هیچ چیزی ندارند.
وی افزود: در آن جا طالبان و داعش با هم درگیر جنگ بودند، دیگر زندگی مشکل بود، از آن جا به اینجا پناه آورده‌ایم. این دولت ما است، باید به ما کمک کند. شما این اطفال، بزرگان و کهن سالان را مشاهده کنید. آن‌ها در حالت بدی قرار دارند. ما سرپناه و مواد خوراکی نداریم.
داعش و طالبان تقاضا می‌کردند تا به آن‌ها بپیوندیم
کشمیرخان یکی دیگر از بیجا شدگان نیز گفت که طالبان مسلح و نیروهای داعش از آن‌ها تقاضا می‌کردند تا در صفوف آنان شامل شوند، لذا آن‌ها به گردیز کوچیده‌اند.
همچنین مطیع الله نیز از زندگی رقت بار مردم در چپه دره گفت و تأکید کرد که اعضای خانواده‌های بسیاری در جنگ‌ها کشته شده‌اند و شماری از مردم حتی توان خروج از مناطق جنگی را ندارند.
وی افزود: افراد مسلح داعش که وارد منطقه می‌شدند می‌گفتند که یا از ما حمایت کنید، یا برای ما غذا بدهید. سپس طالبان می‌آمدند و تقاضا می‌کردند تا به آن‌ها بپیوندیم. ما را به ستوه آوردند. به جلال‌آباد آمدیم، آن جا هوا خیلی گرم بود، تمام اطفال ما بیمار شدند. کرایه راه نداشتیم. از مردم پول طلب کردیم و به اینجا خود را رساندیم.
اگر به ما کمک صورت نگیرد خودکشی می‌کنیم
صادق یک تن از اطفال بیجاشده می‌گوید که به سبب جنگ‌ها، مکتب را در صنف هشتم ناتمام رها کرده‌است و در نتیجه ناامنی‌ها هیچ‌کس به مکاتب رفته نمی‌تواند.
وی گفت: مکتب‌ها ماند. سر و پابرهنه خارج شدیم. منازل و همه چیز به جایش ماند. هیچ چیز نداریم. به نان شام درمانده ایم. مواد خوراکی درک نداشت. جنگ بود و منازل مردم را آتش زدند. اگر به ما کمک صورت نگیرد، خودکشی می‌کنیم. راه دیگری نمانده‌است.
در اسرع وقت کمک می‌کنیم
از سوی دیگر، مسئولان مقام ولایت پکتیا می‌گویند که خانواده‌های متذکره را در اسرع وقت تحت پوشش قرار خواهند داد و از طریق نهادهای ذی دخل، همراهٔ شان کمک صورت خواهد گرفت.
«عبدالله حسرت» سخنگوی والی پکتیا گفت: مردم پکتیا خیلی مهمان نوازاند، مردم هم درصدد فراهم کردن تسهیلات برای آن‌ها می‌باشند، ضمناً اداره محلی امکاناتی که برای بیجاشدگان و جنگ زدگان دراختیار دارد، همه را برای کمک به آن‌ها استفاده خواهد نمود.
خانواده‌های بیجا شده گفتند که اگر دولت در چپه دره مانع جنگ نشود، فاجعه بزرگ انسانی بوقوع خواهد پیوست.
