نگاهی به شرایط کنون افغانستان نشان میدهد که این کشور در بدترین وضعیت ممکن خود قرار گرفتهاست: از یک سو اقدامات نابخردانه، انحصارگرایی و قومپرستی رئیس جمهور غنی به بحران عدم اعتماد مردم و مخالفان سیاسی حکومت به دولت کنونی دامن زده و از سوی دیگر متحدان استراتژیک افغانستان به ویژه امریکا با راه اندازی خیمه شببازی صلح روز به روز به وخیم شدن اوضاع در افغانسان کمک میکند.
براساس اعلام غیررسمی برخی رسانهها، رئیس جمهور غنی که با اعمال نفوذ بر دادگاه عالی توانسته حضور خود در قدرت تا زمان برگزاری و اعلام نتیجه انتخابات ریاست جمهوری آینده افغانستان را تمدید کند، طی حکمی پست ریاست اجرایی را منحل کرده است.
غنی در تلاشی دیگر سعی میکند لویه جرگه مشورتی برای صلح را علیرغم مخالفت بسیاری از تیمهای انتخاباتی به هر قیمتی که شده برگزار کند؛ به باور کارشناسان امر و نامزدان انتخابات ریاست جمهوری آینده برگزاری لویه جرگه مشورتی برای صلح در حال حاضر هیچ دردی از مشکلات افغانستان را دوا نمیکند و غنی و حلقه اطرافش قصد دارند از طریق به دست آوردن رأی بزرگان حاضر در لویه جرگه مشورتی دورهی کاری رئیس جمهور را تمدید کنند.
این در حالیست که مطابق با بیان صریح قانون اساسی، دوره کاری رئیس جمهور غنی پس از اول جوزای سال جاری خورشیدی به پایان میرسد.
رئیس جمهور غنی که خود از نامزدان انتخابات ریاست جمهوری آینده افغانستان میباشد، کمی قبل و در گرماگرم تشکیل تیمهای انتخاباتی و ثبت نام برای انتخابات ریاست جمهوری با سوء استفاده از نیروهای امنیتی و دفاعی کشور و به بهانه مبارزه با زورمندان و تطبیق قانون بسیاری از چهرههای سیاسی و شخصیتهای کلان قومی که به نوعی بانک رأی به شمار میروند را ترساند: غنی، طی حکمی محمد محقق، معاون دوم ریاست اجرایی، را از کار برکنار نمود و نیروهای ویژه پلیس به بهانه پس گرفتن تسلیحات جنگی به دستور غنی خانهی جنرال جرأت از حامیان اصلی تیم انتخاباتی صلح و اعتدال به رهبری محمد حنیف اتمر را محاصره کردند.
یکهتازیهای رئیس جمهور غنی در عزل و نصبهای سلیقهای و هدفمند، ترساندن مخالفان سیاسی با سوء استفاده از نیروهای نظامی کشور، تلاش برای در اختیار گرفتن پروسههای مهم ملی به شمول پروسه صلح و دخالت مستقیم در دادگاه عالی و کمیسیونهای مستقل انتخابات برای مهندسی کردن انتخابات ریاست جمهوری آینده همه و همه در حالی اتفاق میافتد که امریکا در سکوتی مرگبار به روی تمام انحصارگراییها و اقدامات شیطنتآمیز غنی برای ماندن در قدرت چشم بستهاست.
از سویی دیگر، طالبان نیز با مناسب دانستن فرصت، حملات تهاجمی و انتحاری خود در ولایات مختلف افغانستان را افزایش دادهاست و مانند گذشته با توسل به سیاست «صلح در زمستان و جنگ در بهار» همچنان تلاش میکند با خسته کردن امریکا در نهایت به خواست خود که همان امارت اسلامی است، برسند.
کش و قوسهای مذاکرات صلح و برگزاری گفتوگوی بینالافغانی در حالی ادامه دارد که کارشناسان امر و شهروندان فهیم افغانستان از بازیهای پشت پرده آگاه هستند.
به باور کارشناسان، ایالات متحده امریکا با اینکه نیک میداند افغانستان در شرایط کنونی قربانی بازیهای دستگاههای استخباراتی بیرونی به ویژه پاکستان و خود امریکاست و خودخواهیهای غنی و خشونت طالبان هرلحظه افغانستان را به پرتگاه سقوط نزدیک میکند، باز هم حاضر نیست منافع خود را قربانی خواستههای برحق مردم افغانستان کند.
امریکاییها به ماهی گرفتن های خویش از دریای گل آلود افغانستان همچنان ادامه میدهند و میخواهند از طریق زلمی خلیلزاد، نمایندهی ویژه خود در امور صلح افغانستان، به صورت رندانه و ناجوانمردانه تمام مسوولیت جنگ و ویرانی چهل ساله و مسوولیت کل بحران را به دوش خود افغان ها بیندازند .
امریکا به راه انداختن خیمه شب بازی مذاکرات صلح و با ایجاد موانع ساختگی در مسیر صلح تلاش دارد افغانها را به جان هم بیندازد تا آبروی از دست رفته خود را به دست آورد؛ درحالیکه همه میدانند طالبان و دولت وحدت ملی هر دو گوش به فرمان خود امریکا هستند و بدون اجازه واشنگتن هیچ برگی در افغانستان به زمین نمیافتد.
ایالات متحده امریکا اکنون در حالی از گفتوگوی بینالافغانی سخن گفته از آن اعلام حمایت میکنند که از زمان وارد شدن به معادله پر فراز و نشیب جهاد در افغانستان تاکنون از هیچ مذاکره بینالافغانی به معنای واقعی کلمه حمایت نکردهاند. امروز بر کسی پوشیده نیست که اعلام حمایت امریکا از مالیکت افغانها بر پروسه صلح دروغی بیش نیست؛ امریکا اگر با طالبان مذاکره میکند نه برای آوردن صلح واقعی در افغانستان که به دنبال خروج آبرومندانه از این کشور میباشد.
ناظران اوضاع افغانستان بر این باورند که طالبان و حکومت افغانستان به نسخهای که امریکا تجویز کرده به جان هم افتادهاند: سیاست جنگ و صلح به طور همزمان که هم از سوی طالبان و هم از سوی حکومت افغانستان دنبال میشود از یک سرچشمه گلآلود میشود.
امریکا از ادامه جنگ در افغانستان بیشتر سود میبرد تا برقراری صلح و در این میان سناریوی تلخ صلح چیزی جز تداوم جنگ را به همراه نخواهد داشت و در چنین شرایطی اظهارات توأم با نیش و کنایه دونالد ترامپ که گفتهاست: «افغانستان در وضعیت مسخرهای قرار دارد» دل هر افغان را به درد میآورد.
در چنین شرایطی که نه امریکا خیال سروسامان دادن به اوضاع افغانستان را دارد و نه حکومت سرشار از تعصب و بیعدالتی غنی قصد دارد دست از سر این مردم مظلوم بردارد، بهتر است مردم مظلوم افغانستان با ارادهی محکم در گام اول در برابر فساد و بیعدالتی غنی بایستند و در گام دوم در یک بیداری خاص با شیطنتهای امریکا مبارزه کنند. مردم مظلوم افغانستان که مدتهاست چوب اعتماد بیجای خود به امریکا و دیگر قدرتهای استکباری را میخورند باید بیدار شوند.
مبارزه با افراطیگری که آبخورشگاه تروریزم به شمار میرود تنها با عزم قاطع تمام افغانها به شمول جوانان کشور، اجتماعات و نهاد های مدنی، احزاب و گروههای ملی و دموکراتیک ، قوای مسلح ما که بار گران جنگ را به دوش می کشند امکانپذیر است.
شخصیت های ملی و اثرگذار در داخل و خارج کشور در یک همسویی کامل با مردم باید ابتکار عمل را به دست بگیرند و کشور را از چنگال حکومت پر از تزویر و فریب غنی که برای تداوم حکومتش در افغانستان چنگ و دندان تیز کرد و نیز امریکای جنابتکار نجات دهند.
یافتن جایگزینی مناسب برای حکومت غنی و بازخوانی پیمان استراتژیک با امریکا و فشار به ایالات متحده در عمل به تعهداتش در قبال افغانستان میتوانند گامهای شروع خوبی باشند.