آغاز درگیریهای داخلی در افغانستان (۱۳۷۱)
تاریخ انتشار : سه شنبه ۱۳ قوس ۱۳۸۶ ساعت ۰۸:۰۹
هنوز ۲۴ ساعت از سقوط رژیم کمونیستی نگذشته بود که درگیری در کابل بین نیروهای احمد شاه مسعود، ژنرال دوستم و ژنرال مؤمن (دو تن از افسران جناح پرچم) آغاز شد. در نتیجهٔ این درگیری نیروهای حزب اسلامی و خلقیها از شهر کابل بیرون رانده شدند.
در مورخهٔ ۱۲ جوزا (= خرداد) ۷۱ درگیری بین اتحاد اسلامی سیاف و حزب وحدت اسلامی آغاز شد که نیروهای احمد شاه مسعود (دولتی) به یاری سیاف شتافتند.
در جدی (= دیماه) سال ۱۳۷۱ دولت ربانی شورایی را به نام «شورای اهل حل و عقد» تشکیل داد.
اعضای این شورا که از طرفداران دولت ربانی بودند او را برای مدت دو سال به عنوان رئیس دولت افغانستان انتخاب کردند.
در مورخه ۲۳ دلو (= بهمن) ۷۱ نیروهای مشترک شورای نظّار به فرماندهی احمد شاه مسعود و اتحاد اسلامی سیاف، مناطق شیعه نشین افشار و چنداول را مورد حمله قرار داده و به قتلعام مردم، تجاوز و غارت اموال آنها پرداختند.
در اثر این تجاوز حدود پنج هزار خانوادهٔ شیعه آواره و بی خانمان شدند.
درگیریها بین حزب اسلامی و دولت آقای ربانی و گاهی بین دولت ربانی و حزب وحدت اسلامی ادامه یافت تا این که موافقتنامهٔ صلح بین گروههای جهادی درحوت (= اسفند) سال ۱۳۷۱ بین رهبران گروههای متخاصم در اسلامآباد امضا شد.
به موجب این موافقتنامه، حکمتیار عهدهدار مقام نخستوزیری گردید؛ اما اختلافات حل نشد و مخالفان دولت ربانی در جدی (= دی ماه) سال ۱۳۷۲ با تشکیل «شورای هماهنگی انقلاب اسلامی افغانستان» علیه نیروهای دولتی در کابل وارد جنگ شدند.
اعضای شورای هماهنگی را حزب اسلامی حکمتیار، جنبش ملی دوستم و حزب وحدت (جناح مزاری) و جبههٔ ملی نجات به رهبری آقای صبغت الله مجددی تشکیل میدادند.
در این جنگ که بیش از ۸ روز طول کشید، ۴۰۰ نفر کشته، ۴۰۰۰ نفر زخمی و بیش از ۸۰۰۰۰ نفر آواره شدند.
تصحيح
۱۳۸۶-۰۹-۱۳ ۰۸:۰۹:۰۰
هنوز ۲۴ ساعت از سقوط رژیم کمونیستی نگذشته بود که درگیری در کابل بین نیروهای احمد شاه مسعود، ژنرال دوستم و ژنرال مؤمن از مليشه های رژيم کمونيستی وحزب وحدت اسلامی از یک سو و حزب اسلامی و جناح خلق رژیم کمونیستی از سوی دیگر آغاز شد. (501)