با اینکه چند ماه از آغاز مذاکرات صلح افغانستان در قطر میگذرد تاکنون هیچ چشم انداز
تنها راه برقراری صلح اجماع جامعه جهانی و فشار جامعه جهانی بخصوص ایالات متحده امریکا بر دولت پاکستان و مقامات اسلام آباد است تا مردم افغانستان را قربانی جنگ نیابتی و اهداف توسعه طلبانۀ خود نکند و به پاکستان و طالبان که جنگ نیابتی پاکستان را در افغانستان پیش می برد بفماند که آنها به هیچ وجه قادر نخواهد بود از طریق نظامی دولت افغانستان را سرنگون کرده و قدرت را در افغانستان به دست بگیرد.
روشنی از این مذاکرات دیده نمیشود و خبرهای خوشی از دوحه به گوش نمیرسد. با گذشت دو هفته از شروع دور دوم مذاکرات در قطر خبرها حاکی از آن است هیأت طالبان در نشستها حضور نمییابند و تمایل به پیشرفت مذاکرات ندارند.
حمدالله محب مشاور امنیت ملی افغانستان از بیمیلی طالبان برای صلح و آمادگی این گروه برای جنگ سخن گفته است. آقای محب در باز دید از پایگاه لشکر ارتش ملی در کابل گفه است که طالبان صلح نمیخواهند و اطلاعات استخباراتی نشان میدهند که این گروه برای بهار آینده در حال گرفتن آمادگیهای نظامی برای جنگ هستند. بهگفتۀ او طالبان میکوشند قدرت در افغانستان را از راه نظامی به دست بگیرند.
آقای محب گفته است که پس از این تمامی نیروهای ویژۀ ارتش، امنیت ملی، پلیس و نیروهای هوایی برای سرکوب تحرکات طالبان از قولاردوی عملیاتهای ویژه دستور خواهند گرفت. مشاور امنیت ملی افغانستان افزوده است:" برای ما هم این فرض است که آمادگی قوی بگیریم. بههمین منظور ما به تمامی ولایتها رفتیم و به تمام قولاردوها گشتیم که با یک مشت محکم در برابر شان ایستاده باشیم".
سرسختی طالبان برسر خواسته های انحصارگرایانه و غیر منطقی خود و تن ندادن به آتش بس و کاهش خشونتها امیدها برای به نتیجه رسیدن مذاکرات صلح را کاش داده و دولت افغانستان را به این نتیجه رسانده است که باید گزینه نظامی را مد نظر قرار داده و از آمادگی برای جنگ در بهار سال آینده سخن بگوید.
یارگیری آقای غنی رئیس جمهور و تلاش برای جلب حمایت افراد با نفوذ و قدرتمندی چون مارشال دوستم رهبر جنبش ملی اسلامی افغانستان و محمد محقق رهبر حزب وحدت مردم افغانستان در راستای آمادگی دولت برای جنگ در صورت شکست مذاکرات صلح ارزیابی میشود.
سرکشی و بازدید آقای محب مشاور امنیت ملی رئیس جمهور به همراه رئیس ستاد ارتش و رئیس امنیت ملی از پایگاههای ارتش
شرایط سیاسی و اجتماعی افغانستان با دهه نود تفاوت های اساسی پیدا کرده و زمینه حکومت و امارت طالبانی بر افغانستان کاملا از بین رفته است و طالبان باید خود را با تغییرات و واقعیات موجود تطبیق دهد زیرا هرگونه مقاومت دربرابر تغییر محکوم به شکست و نابودی است.
ملی در ولایات مختلف همه و همه حکایت از آماده شدن دولت برای رویارویی نظامی با طالبان دارد.
گروه طالبان هم امیدوار است پس از خروج نیروهای نظامی امریکا و ناتو از افغانستان بتواند با حمایت پاکستان و تروریستان افراط گرای خارجی از طریق جنگ بر نیروهای دولتی غلبه کرده و قدرت را به دست بگیرد.
آنچه مشخص است این است که در صورت گسترش جنگ، مردم افغانستان بازنده اصلی جنگ خواهد بود و بیشترین آسیب به مردم غیر نظامی و شهروندان عادی افغانستان می رسد. بنابراین به نظر می رسد تنها راه برقراری صلح اجماع جامعه جهانی و فشار جامعه جهانی بخصوص ایالات متحده امریکا بر دولت پاکستان و مقامات اسلام آباد است تا مردم افغانستان را قربانی جنگ نیابتی و اهداف توسعه طلبانۀ خود نکند و به پاکستان و طالبان که جنگ نیابتی پاکستان را در افغانستان پیش می برد بفماند که آنها به هیچ وجه قادر نخواهد بود از طریق نظامی دولت افغانستان را سرنگون کرده و قدرت را در افغانستان به دست بگیرد. شرایط سیاسی و اجتماعی افغانستان با دهه نود تفاوت های اساسی پیدا کرده و زمینه حکومت و امارت طالبانی بر افغانستان کاملا از بین رفته است و طالبان باید خود را با تغییرات و واقعیات موجود تطبیق دهد زیرا هرگونه مقاومت دربرابر تغییر محکوم به شکست و نابودی است.