نهضت اسلامی افغانستان

نهضت اسلامی افغانستان (Islamic Movement of Afghanistan)، توسط طلبه‌هایی که به‌طور عمده مربوط به منطقهٔ جاغوری در ولایت غزنی بودند، در سال ۱۳۵۸ در قم تأسیس شد و با انتشار اعلامیه‌ای به مناسبت تقیح کودتای هفتم ثور در تهران، اعلام موجودیت کرد. حجت‌الاسلام علی‌یاور افتخاری، سرپرستی شورای مرکزی نهضت اسلامی را بر عهده داشت و آقایان حجت‌الاسلام یوسف زکی، مسؤول دفتر قم؛ سیدصفدر احسانی، مسؤول دفتر تهران؛ حجت‌الاسلام محمداسحاق اخلاقی، مسؤول دفتر مشهد؛ عبدالرحیم اخلاقی، مسؤول امور مالی؛ علی‌بابا رحیمی، مسؤول امور نظامی و عبدالله فخر مسؤول امور فرهنگی نهضت اسلامی افغانستان بودند.
در سال ۱۳۶۷، کنگرهٔ نهضت اسلامی در تهران برگزار شد که در آن شورای مرکزی پیشین به شورای رهبری تغییر نام داد و شورای مرکزی جدیدِ پانزده نفری، متشکل از آقایان فیاض جودری، سیدصفدر موسوی، سعیدی، سیدابراهیم باقری، عبدالله افضلی، انوری، غلام‌سخی واثق، رحیمی حوت‌قول، سیدخلیل عادل زاده، غلامعلی زارع، موسی فیاض، عرفانی مالستانی، صالحی، سجادی کجران و فصیحی بوسعید، تشکیل شد. نهضت اسلامی، در غزنی و هرات، پایگاه‌های نظامی داشت و مسؤول عمومی نظامی آن علی رحیمی بود. غلام سخی واثق، مصطفی حقجو، آمر غلام‌نبی و قوماندان حسین میردادی، از دیگر فرماندهان مشهور نهضت اسلامی به‌شمار می‌رفتند.
نشریات نهضت اسلامی عبارت بودند از: «جهاد» به سردبیری آقایان عوضعلی اعتمادی و حمیدی جاغوری، «ندای انقلاب» به سردبیری غلامعلی زارع و «نهضت» به سردبیری عبدالله فخر. نشریهٔ «نهضت» ارگان اصلی گروه نهضت اسلامی افغانستان به‌شمار می‌رفت. نهضت اسلامی، پس از تشکیل حزب وحدت اسلامی افغانستان، به این حزب پیوست، اما آقای افتخاری، رهبر نهضت اسلامی، از پیوستن به حزب وحدت خودداری کرد.
نهضت اسلامی افغانستان (نهضت مؤسسان): در هفته‌نامهٔ بنیاد وحدت، در رابطه با نهضت مؤسسان چنین آمده‌است: «به تعداد چهارده نفر از طلاب و روحانیت، نهضت اسلامی در سال ۱۳۶۱ با انتشار اعلامیه‌ای از نهضت اسلامی انشعاب نموده و تحت عنوان نهضت اسلامی افغانستان (مؤسسین)، اعلام موجودیت کرد. مؤسسینِ این انشعاب عبارتند از: فیاض انگوری، فخر، انوری، مهدی فیاض، سیدنسیم علوی، رفعت، وحدت و رحیمی لومانی. این گروه در نیروگاه قم دفتر باز کرد. دلیل انشعاب، اخراج آقای رحیمی، فرمانده عمومی نهضت اسلامی از این حزب، توسط شورای مرکزی بود که طی اعلامیه‌ای او را متهم به مسافرت‌های بی‌باکانه در شهرهای کابل و هرات، تماس با عناصر رژیم کابل و ارتباط با عناصر مشکوک و خودسر نموده بود. گروه انشعابی، در تاریخ ۹/۶/۱۳۶۴ منحل شد و افرادآن به نهضت اسلامی برگشت.»(۲)
- سید محمدباقر مصباح زاده

 

جستجوی پيشرفته

خبرنامه

RSS

پیوندها

ارتباط با ما

دربارۀ ما

تلکس

نسخه موبايل